امروزه نمایشگاه نسبت به بازارهای عصر بابلیها که در مسیر حرکت کاروانها برپا می شد.دچار تغییرات چشمگیری شده است.در آن بازارکانون اصلی فروش کالا و ارایه اطلاعات وخدمات به شمار می رود.

در واقع ازهنگامی که بشر به داد و ستد کالا پرداخت محلی که در آنجا مبادرت به این کار می کرد نقش یک نمایشگاه کوچک را داشت.تاریخ نمایشگاه به 2800 سال قبل از میلاد باز می گردد و فنیقیها اولین قومی بودند که در سرزمین سوریه امروزی به برگزاری نمایشگاه پرداختند. البته نمایشگاه های آن زمان محدود و ساده بود.تکامل بازارهای محلی،هسته های اولیه تشکیل نمایشگاه های منطقه ای را فراهم کرد و به تدریج نمایشگاه بین المللی بوجود آمد.با آغاز رنسانس در اروپا و تحولات سریع دانش و صنعت،رفته رفته بر حجم کالاها و تولیدات اضافه شد و به منظور یافتن بازاری جهت فروش ان کالاها برگزاری نمایشگاه مورد توجه بیشتری قرار گرفت و با توسعه تجارت بین الملل،نمایشگاه ازجایگاه ویژه ای در میان ملل مختلف جهان برخوردارگشت. غرفه سازی

در ایران نخستین نمایشگاه صنعتی در اوایل قرن چهاردهم هجری شمسی برگزارگردید.در سال 1337 نیز نمایشگاه بزرگ دیگری در زمینه صنعت برگزار گردید که البته دولت ایتالیا کلیه تولیدات صنعتی خود را در آن نمایشگاه به نمایش گذاشت و هزینه های آن نمایشگاه را نیز تامین نمود.در سال 1348 نمایشگاه بین المللی آسیایی در تهران برگزار شد.این نمایشگاه از دیدکشورهای شرکت کننده
بازتاب خیره کننده ای در جهان داشت و تهران رابه عنوان یک بازار بالقوه بین المللی به جهانیان معرفی کرد.

در سال 1352 نخستین نمایشگاه بین المللی در تهران با حضور 32 کشور آغاز شد پس از پیروزی انقلاب اسلامی در 28 شهریور 1359 با حضور 15 کشور خارجی هفتمین نمایشگاه بین المللی تهران برگزار گردید.