از آنجا که در ایران این محصول با نام تجاری وایتکس عرضه شده بیشتر با این نام شناخته می‌شود. اگرچه سایر شرکت‌های سازنده آب ژاول از عبارت مایع سفید کننده استفاده می‌کنند.
برای اولین بار این ماده توسط رضا عطارچی تهرانی در ایران با نام وایتکس تولید شد و با این نام به فروش رفت. وی شرکتی تحت عنوان شرکت شیمیایی شمین واقع در علی آباد طپانچه از توابع اسلامشهر احداث کرد و با چند نفر کارگر ساده در حوض‌های ابتدایی داخل کارخانه این ماده را به بازار عرضه کردند. مهندس عطارچی در خاطراتش می‌گوید که در امریکا بودند و برای شستشوی لباسهای خود به خشکشویی مراجعه کردند و دیدند یک خانم محلولی را در داخل یک ماشین ریخت و رفت و سپس وی به سراغ آن محلول می‌رود و می‌بیند که هیپو کلریت سدیم می‌باشد و از همانجا جرقه تولید این ماده در ایران به ذهن وی می‌خورد در مورد چرایی نام گذاری این ماده می‌گوید که اسامی مختلفی در ذهن وی بوده اما با ترکیت دو کلمه وایت و تکس (مخفف تکستایل) به این کلمه رسیدند این شرکت هنوز در ایران فعال است و با همین برند مشغول فعالیت است و محصولات خود را به تمامی شوینده‌های دیگر نیز با همین برند تعمیم داده است.

افزودن آب ژاول به شیر در ایران
مدیر عامل یکی از شرکت های معتبر صنایع لبنی افزودن «وایتکس» به شیر را در برخی واحدهای تولیدی تایید کرد. وایتکس، یا آب ژاول، مایع ضدعفونی کننده بسیار قوی است. خبرگزاری ایسنا از قول یک کارشناس سازمان ملی استاندارد افزوده است که اضافه كردن وايتكس به شيردر واحدهای سنتی تولید شیرخام صورت می گیرد نه در واحدهای تولید صنعتی. ظاهرا این کار برای ماندگاری و جلوگیری از فاسد شدن شیر انجام می گیرد اما برای سلامتی مصرف کننده بسیار مضر است. به گزارش ایسنا، افزودن وایتکس به شیر، موضوع چندان تازه‌ای در افكار عمومی نبوده و پیش از این بارها به صورت شايعه در رسانه‌ها مطرح شده بود.