تاریخچه زبان آلمانی

زبان آلماني (به آلماني: Deutsche Sprache) زباني از خانواده زبان‌هاي هندو-اروپايي و عضوي از شاخه زبان‌هاي ژرمني غربي است.

زبان آلماني پرگويشور‌ترين زبان اتحاديه اروپا با بيش از ?? ميليون گويشور است. گويشوران اين زبان در کشورهاي آلمان، اتريش، سوئيس، ليختن‌اشتاين، لوگزامبورگ، شرق بلژيک، آلتو آديجه، آلزاس، لورن و جنوب دانمارک در اکثريت هستند. همچنين اين زبان، زبان اقليت‌هايي در روماني و يکي از زبان‌هاي رسمي ناميبيا است.

زبان آلماني شامل دو گويش اصلي آلماني بالا و آلماني پايين و تعداد زيادي گويش‌هاي فرعي است. بر اساس اين زبان، زبان معياري با نام آلماني معيار وجود دارد که بيش‌تر به آلماني بالا شبيه است، به خارجي‌ها آموزش داده مي‌شود و نوعي زبان ميانجي است.
زبان آلماني در سير تحول تاريخي خود به بخش بزرگي از دستور زبان و واژگان بومي ژرمني وفادار مانده و آن‌ها را در دستگاه دستوري و واژگاني خود زنده نگاه داشته‌است.

اصلاحات سال ????
اصلاحات املاييِ سال ???? منجر به مناقشات و بحث‌هاي اجتماعي فراواني گرديد. بعضي از ايالت‌ها مانند بايرن از پذيرفتن آن سرباز زدند.

گستره نفوذ
اين زبان يکي از مهم‌ترين زبان‌هاي جهان است و در آلمان، اتريش، ليختن‌اشتاين و آلتو آديجه تنها زبان رسمي و در سوئيس، بلژيک، لوکزامبورگ و ناميبيا يکي از زبان‌هاي رسمي است. گويشوران اين زبان در اروپاي شرقي به صورت اقليت هستند. شمار کساني که زبان آلماني را همچون زبان مادري خود در اتحاديه اروپا به کار مي‌برند از گويشوران ديگر زبان‌هاي اين اتحاديه بيشتر است. جمعاً حدود ??? ميليون نفر گويشوران مادري اين زبان هستند و در حدود ?? ميليون نفر آلماني را زبان دوم خود مي‌دانند. زبان آلماني به طور گسترده در مدارس، دانشگاه‌ها و انستيتو گوته به خارجي‌ها آموزش داده مي‌شود.