آلودگي ابهاي زيرزميني تقريبا ناشي از فعاليتهاي انسان است.تقريبا هر عملي که باعث تغييرات شيميايي ياهدر رفتن اب باشد ممکن است روي محيط زيست تاثير بگذارد.زماني که ابهاي زيرزميني الوده شدند از بين بردن الودگي مشکل و هزينه زيادي دارد. براي جلوگيري از الودگي بايد بفهميم که چگونه ابهاي شطحي و زيرزميني با هم در ارتباط اند. ابهاي سطحي و زير زميني بطور مستقيم با هم در ارتباط اند. در صورت وجود يک منبع سالم در مجاورت يک منبع الوده احتمال الودگي اب بسيار زياد است که منجر به الودگي ابهاي زيرزميني ميشود.
کاهش ذخاير ابهاي زيرزميني و افزايش الودگيها پتانسيل استفاده از ابهاي زيرزميني براي مصارف مختلف را به ميزان قابل توجهي کاهش داده است. علل اصلي افت کيفيت آبهاي زيرزميني عبارتند از نفوذ زه آب¬هاي کشاورزي ناشي از مصرف بي رويه کود و سموم و آلودگي شديد اين زه آب¬ها، صنايع که در بسياري موارد آب¬هاي زيرزميني را با آلاينده¬هاي شيميائي و هيدروکربني خود که بعضاً غير قابل تصفيه به صورت طبيعي هستند آلوده نموده¬اند، دفع فاضلاب¬ها در شهرها و روستاها از طريق چاه¬هاي جاذب که از انواع ويروس¬ها و باکتري¬ها تشکيل شده¬اند. اثرات بهداشتي تدوام وضعيت فعلي غير قابل جبران خواهد بود. اين اثرات گذشته از شيوع انواع بيماري¬ها، ميزان ابتلا به سرطان و بيماري¬هاي کشنده را افزايش خواهد داد و اثرات دراز مدت ژنتيکي به دنبال خواهد داشت (لوله و اتصالات پلي اتيلن)
منابع الودگي ابهاي زيرزميني
مناعب الودگي ممکن است طبيعي، فعاليتهاي انسان، اقامت، تجاري، صنعت و يا فعاليتهاي کشاورزي باشد. الاينده ها از راههاي مختلفي ميتوانند وارد ابهاي زيرزميني شوند از جمله در اثر فعاليتهايي در سطح زمين مانند سرازير شدن ابهاي صنايع يا از طريق سيستم هاي ذخيره بنزين در زيرزمين و يا از طريق سازه هاي زيرزميني مانند جاده ها.
منابع طبيعي:
بعضي از مواد در خاک وجود دارند که ممکن است در ابهاي زيرزميني حل شوند مانند اهکي،منگنز،ارسنيک و ............و برخي از اين مواد توليد رنگ،بو و مزه در اب ميکنند. ابهاي اشاميدني که غلظت غير قابل قبولي از اين مواد را دارند به عنوان اب اشاميدني يا مصارف خانگي استفاده نميشوند مگر اينکه تصفيه شوند.
انواع الاينده هاي ابهاي زيرزميني و نحوه از بين بردن انها
متاسفانه ، ورود آلوده کننده‌هاي فاضلاب ، باعث فعاليتهاي غير هوازي خواهد شد، ولي اگر آلودگي در حين نفوذ رقيق شده باشد، مشکلات ناشي از آنها کمتر خواهد بود. تخليه فاضلابهاي صنعتي در زمين نيز با ورود فلزات سنگين که اغلب خاصيت سمي دارند، آلودگيهاي شديد شيميايي و احيانا" ميکروبي در آبهاي زيرزميني توليد مي‌نمايد و چه‌بسا اتفاق مي‌افتد که ديگر از اين آبهاي زيرزميني نتوانيم در مصارف عمومي استفاده کنيم و بايد براي مصرف مجدد ، متحمل هزينه‌هاي گزافي گرديم.
براي جلوگيري از فعاليت باکتريهاي بي‌هوازي در تخليه مواد جامد دفعي در گودال ، مي‌توانيم از محلول 20 ميلي‌گرم در ليتر ، کرومات و يا ترکيبات نيتراتي استفاده کنيم، البته مقدار معرف آنها با در نظر گرفتن جوانب امر بايد تعيين شود. نفت يکي از آلوده کننده‌هاي آبهاي زيرزميني است.
اين ماده ممکن است حتي آب زيرزميني را براي هميشه غير قابل استفاده نمايد و در امر پمپاژ هم بعلت حل پوششهاي قيري ، مشکلات جدي ايجاد مي‌کند. آلوده کننده‌هايي که در ضمن فعاليتهاي کشاورزي ممکن است وارد آبهاي زيرزميني گردند (نظير حشره کشها) ، گاها فاجعه‌هاي بزرگي به بار مي‌آورند. مثلا ممکن است ضمن کلرينه کردن آبهاي زيرزميني با ايجاد ترکيبات جديد کلردار مواد جديد که مسوميت آنها به مراتب از خود حشره کشها زيادتر است، ايجاد نمايند (نظير کلرور فنيل)